ปฐมบทแห่งผู้ร่วงโรย

ปฐมบทแห่งผู้ร่วงโรย

.

.

.

ความโกลาหลกำลังคืบคลานเข้ามาในทริเทรเซีย

ไม่มีผู้ใดทันล่วงรู้ ทว่าบทกวีจากอดีตได้เคลื่อนผ่านกาลเวลาและหมุนวนชะตากรรมอีกครั้ง

.

.

.

แอบขำตัวเองอยู่เหมือนกัน นี่ฉันโล๊ะเรื่องนี้กลับมาอีกแล้วเหรอ? ถ้าโลกนี้จะมีบ้างสิ่งอย่างที่เรายึดติดแล้ว คงต้องยกให้นิยายเรื่องนี้ไว้ด้วย

.

.

สำหรับเรื่องนี้เป็นผลผลิตจากมิตรภาพระหว่างเรากับ Sai-San อยากจะลืมยังไงก็คงทำไม่ลง หลายครั้งแล้วที่เราดื้อดึงจะแต่งให้จบแต่ก็แพ้ตัวเองทุกครั้ง

.

.

สำหรับใครที่เคยหลงเข้ามาเห็นฉากเหตุการณ์แล้วอยากพูดว่า "เรื่องนี้นี่" เราเองก็ไม่มีอะไรจะตอบเหมือนกัน นอกจากจะบอกว่า

"ถ้าแต่งไม่จบต่อให้ตาย แม่ก็จะฟื้นมาแต่งต่อ!"

"นิยายเรื่องเดียวแต่งไม่จบให้มันรู้ไปสิ!!"

.

.

เรารักและเสพติดนิยาย (ของเรา) เรื่องนี้มากๆ ไม่รู้ทำไม แต่เหมือนมีบ่วงบางอย่างคล้องเราไม่ให้หลุดจากเรื่องนี้

.

.

ถามว่าทรมานไหม เราทรมานนะ แต่เป็นความทรมานที่หอมหวาน ว่าไปก็เหมือนเราจะสาย M ถ้าเรื่องนี้จบเมื่อไหร่ เราคงปริ่มมาก

.

.

ถ้าใครหลงตกบ่วงเดียวกันเข้าไป ช่วยเป็นกำลังใจให้เราดันเรื่องนี้ให้จบลงโดยดีด้วยนะ

เจ้ากลิ่นจันทร์

-jklchan-

          เครดิตโค้ด